Hallo lieve lezers,
Deze site wordt niet langer door mij onderhouden. Ik ben overgestapt naar:
http://koenjst.wordpress.com/
Ik hoop jullie daar verder te vermaken met mijn creatieve avonturen.
Tot ziens,
Roxanne
woensdag 7 maart 2012
vrijdag 3 februari 2012
Het jaar van de draak
Sarmonti heeft een wand geschubd in Librije's Hotel in Zwolle.
In een prachtig pand. In het Spinhuis dat van 1739 tot 2004 diende als vrouwengevangenis.
Na restauratie en herinrichting onder leiding van Jonnie Boer en Thérèse zijn in 2008 de deuren van Librije'zusje geopend. Er zijn veel oorspronkelijke elementen van de gevangenis bewaard gebleven. Samen met hip design een bijzonder elegant resultaat.
De tegelwand van Sarmonti is gemaakt in Librije’s Atelier. Dat is het kookatelier, waar cursussen en workshops gegeven worden.
Niet zonder trots moet ik bekennen dat de schubben daar perfect passen, en dat de keramische platen die ik uitzocht een schot in de roos zijn omdat ze de sfeer zo mooi weerspiegelen.
De betegelde wand telt 1299 schubben, en 167 andere tegels voor 6 andere vormen voor de zijkanten, onderkanten en andere grensgevallen. De meest opzienbare vind ik toch wel de rand om de ramen, een gouden idee van mijn slimme echtgenoot, ook wel liefkozend “de Baas” genoemd.
De reacties variëren tussen complimenten waar woorden als "briljant" en "geniaal" in voorkomen, en schampere tonen.
De mooiste opmerking komt van M die zich hardop afvraagt of we gek zijn geworden om in deze tijden van recessie met zo een luxe product een markt aan te willen boren. Ronde tegels tsss wie zit daar nou op te wachten? Mooie naam. Dat wel! Sarmonti! Ze laat de r nog eens extra door haar mond rollen; Sarmonti! Leuk bedacht wel hoor, dat ronde overal. Die schubben..mja.. en dan de Librije..sjonge
Ik heb de wand stiekum tot “Draak” gedoopt! Ook al zegt verder iedereen dat het visschubben zijn.
Ik blijf aan die ronde vormen hangen, een nieuwe manier van ordenen, net als mijn schilderijen, maar dan complexer. De uitdaging ligt in de herhaling van de vorm zonder dat er een saai patroon ontstaat. Lastig want ik vind herhaling per definitie saai. Ik heb dus mijn oordeel over repeterende vormen los moeten laten en me verdiept in wat een patroon nou wél interessant maakt. Ronde vormen dus. Verbazingwekkend hoe ik nu loop te kijken naar alles om mij heen. Hoe ik gespitst ben op de tekening op een steen die ik in het bos vond, of hoe een gast in mijn atelier the flower of life schildert en wat ik daar mee kan in de tegelwanden van Sarmonti.
“Ben je nu ook al designer?” De meest voorkomende vraag van de maand.
Wat maakt iemand een designer? Ik zoek het in een encyclopedie, daar staat:
ontwerper designer - iemand die zich voor zijn beroep of uit liefhebberij bezighoudt met het ontwerpen van voorwerpen, bv. meubels of kleding, en daarbij aandacht besteedt aan de functionele en de esthetische vorm; iem. Die zich bezig houdt met industriële vormgeving..
hmmmm.. ik blijf er een beetje op broeden. Wat voor meerwaarde heeft het als ik daar een antwoord op weet? Moet het dan weer in een hokje? Net als mijn kunstenaar zijn?
Ik bedenk. Ik bedenk gewoon omdat dat in mijn hoofd nu eenmaal zo gaat met beeldprocessen, omdat ik dat kan. Of dat dan tegelpatronen zijn, landschappen, of beestjes, dat creatieve mechanisme is altijd hetzelfde. Een lijn is een lijn, een kromme of een rechte, of je die nu in een patroon of een portret toepast.
Het is bijna zaterdag. Dan gaan we weer dansen!
In een prachtig pand. In het Spinhuis dat van 1739 tot 2004 diende als vrouwengevangenis.
Na restauratie en herinrichting onder leiding van Jonnie Boer en Thérèse zijn in 2008 de deuren van Librije'zusje geopend. Er zijn veel oorspronkelijke elementen van de gevangenis bewaard gebleven. Samen met hip design een bijzonder elegant resultaat.
De tegelwand van Sarmonti is gemaakt in Librije’s Atelier. Dat is het kookatelier, waar cursussen en workshops gegeven worden.
Niet zonder trots moet ik bekennen dat de schubben daar perfect passen, en dat de keramische platen die ik uitzocht een schot in de roos zijn omdat ze de sfeer zo mooi weerspiegelen.
De betegelde wand telt 1299 schubben, en 167 andere tegels voor 6 andere vormen voor de zijkanten, onderkanten en andere grensgevallen. De meest opzienbare vind ik toch wel de rand om de ramen, een gouden idee van mijn slimme echtgenoot, ook wel liefkozend “de Baas” genoemd.
De reacties variëren tussen complimenten waar woorden als "briljant" en "geniaal" in voorkomen, en schampere tonen.
De mooiste opmerking komt van M die zich hardop afvraagt of we gek zijn geworden om in deze tijden van recessie met zo een luxe product een markt aan te willen boren. Ronde tegels tsss wie zit daar nou op te wachten? Mooie naam. Dat wel! Sarmonti! Ze laat de r nog eens extra door haar mond rollen; Sarmonti! Leuk bedacht wel hoor, dat ronde overal. Die schubben..mja.. en dan de Librije..sjonge
Ik heb de wand stiekum tot “Draak” gedoopt! Ook al zegt verder iedereen dat het visschubben zijn.
Ik blijf aan die ronde vormen hangen, een nieuwe manier van ordenen, net als mijn schilderijen, maar dan complexer. De uitdaging ligt in de herhaling van de vorm zonder dat er een saai patroon ontstaat. Lastig want ik vind herhaling per definitie saai. Ik heb dus mijn oordeel over repeterende vormen los moeten laten en me verdiept in wat een patroon nou wél interessant maakt. Ronde vormen dus. Verbazingwekkend hoe ik nu loop te kijken naar alles om mij heen. Hoe ik gespitst ben op de tekening op een steen die ik in het bos vond, of hoe een gast in mijn atelier the flower of life schildert en wat ik daar mee kan in de tegelwanden van Sarmonti.
“Ben je nu ook al designer?” De meest voorkomende vraag van de maand.
Wat maakt iemand een designer? Ik zoek het in een encyclopedie, daar staat:
ontwerper designer - iemand die zich voor zijn beroep of uit liefhebberij bezighoudt met het ontwerpen van voorwerpen, bv. meubels of kleding, en daarbij aandacht besteedt aan de functionele en de esthetische vorm; iem. Die zich bezig houdt met industriële vormgeving..
hmmmm.. ik blijf er een beetje op broeden. Wat voor meerwaarde heeft het als ik daar een antwoord op weet? Moet het dan weer in een hokje? Net als mijn kunstenaar zijn?
Ik bedenk. Ik bedenk gewoon omdat dat in mijn hoofd nu eenmaal zo gaat met beeldprocessen, omdat ik dat kan. Of dat dan tegelpatronen zijn, landschappen, of beestjes, dat creatieve mechanisme is altijd hetzelfde. Een lijn is een lijn, een kromme of een rechte, of je die nu in een patroon of een portret toepast.
Het is bijna zaterdag. Dan gaan we weer dansen!
maandag 12 december 2011
Tegels met een twist
Getriggerd door een mozaïekproject van mij in de zomer van 2010, begint mijn echtgenoot rond te kijken naar wat er allemaal nog meer mogelijk is op steen- en tegel gebied. Hij bedenkt iets dat nog nooit iemand gedaan heeft en het afgelopen jaar is een onderzoek geweest naar de mogelijkheden van een eeuwenoud product in een totaal nieuwe bewerking.
Een tournee langs designwinkels leert dat een beetje badkamer tegenwoordig wel een persoonlijk concept moet zijn, een verhaal hoort te hebben zelfs.
Een beetje zakgeld over, en de douchekop wordt een rainmaker.
Het nieuwe douchen doen we dankzij de nieuwe airpower technologie onder grote rainflowstralen die raindance heten en rainfall. Jaja..
Douchekoppen worden architectonische elementen met een rainbrain en natuurlijk een raindrain.
Geen kranen meer maar showerpipes en douchepanelen, aan knopjes draaien voor hitte, koelte massage of stoom. Niks geen loodgieters meer, nee straal-laboratoria voor douchetechnieken en intelligente doorstroombegrenzing, want we moeten ook een beetje zuinig doen met het milieu.
Hoe mieters onze badbeleving ook mag zijn, het lijkt er verdacht veel op dat we in onze badkamers en keukens nog steeds een recht toe recht aan mentaliteit prefereren wanneer het om de tegelmuren en vloeren gaat. Alles is keurig recht.
..en die tegels, daar gaat het ons nu om. Die willen wij anders.
We zijn gaan spelen met de vormen van tegels en ik heb patronen bedacht waar voornamelijk gebogen lijnen en organische contouren de boventoon voeren.
Een nieuwe bedrijf, met een nieuwe produkt.
We noemen het “Sarmonti.”
Het resultaat is een verbazingwekkend elegante en levendige standaard collectie en voor de durfal een uniek kunstwerk op persoonlijke situatie en wensen toegepast. Geweldig om te maken.
Zo hehe das eruit. Wilt u wel geloven dat dit al maanden jeukt?
vrijdag 18 november 2011
NOOITMEERMAANDAG op ONDERNEEM'T
... en dan sta je met je bedrijf op de portal. NOOITMEERMAANDAG ONDERNEEM'T ! Die leuke nieuwe site, waar steeds meer bedrijven online aan het netwerken zijn. Blij zie je alle mailtjes die binnen stromen. Elk mailtje een nieuwe vriend, nou ja vriend, misschien zou het gewoon relatie moeten heten :-). Je wilt NOOITMEERMAANDAG zo mooi mogelijk presenteren, dus pak je nog wat aan, je doet een paar updates, verandert een paar foto's en ojaaa dat nieuwe filmpje moet er ook nog bij, en dan DOET NIETS HET MEER!!!!! geen enkel linkje dat nog werkt, geen beweging meer in te krijgen :-( Je belt in paniek met het bedrijf dat je site bouwde en legt nog net niet snikkend uit hoe belangrijk het is dat juist nu op dit moment met zoveel nieuwe bezoekers alles het toch echt moet doen. Een sussende stem legt uit dat het wel goed komt, maar VANDAAG NIET!!! Wat ik ook doe, smeken, boos worden, ja ik gooi zelfs nog even mn charmes in de strijd. Het mag niet baten. Moedeloos pruttel ik nog wat en langzaam dringt het besef tot mij door dat er pas maandag iets aan de site wordt gedaan en dat alle kijkers die we voor dit weekend naar onze site hebben gelokt er geen snars wijzer van zullen worden.
Ik kan nu 2 dingen doen.
Mezelf de rest van het weekend voor mn kop slaan, mezelf inprenten dat ik beter met mn tengels van de toetsen af kan blijven en dat ik het nooooit zal leren en dan zondag ofzoo die helse machine het raam uit?
Of gewoon uit met dat ding, in bad gaan liggen, de logeerkamer in orde gaan maken voor mn gasten die vanmiddag aankomen, een lekker recept ergens vandaan plukken en genieten.
Dat laatste lijkt me wel wat.
...en dan vanavond mn baljurk uit de kast en lekker dansen op het leukste feestje van mijn stad.
dinsdag 8 november 2011
SHORT-WORKS De schildervierdaagse
 |
SHORT-WORKS De schildervierdaagse Intensieve begeleiding in creatief proces in monument Gerrit van Houten-huis Groningen. |
Wil jij 4 dagen lang intensief begeleid worden in een creatief proces?
Van Maandag tot en met donderdag werken aan het schilderij dat je al zo lang had willen maken?
Short-Works biedt je nu die kans.
Ik kan je leren om in 4 dagen een compleet schilderij te maken.
We doen dat van maandag tot en met donderdag van 10.00 tot 16.00 u.
Met een lunch tussen 12.00u en 13.00u.
Dag 1.
We beginnen met een degelijke voorstudie. (houtskool)
Dag 2.
Materiaalkennis (acryl), de onderschildering en de start van het schilderij dat je altijd al wilde maken.
Dag 3-4.
We gaan samen de diepte in met dat kunstwerk van jou. Ik deel al mijn kennis en kunde, tips en trucs met je.
Ik kan je leren om in 4 dagen een compleet schilderij te maken.
We doen dat van maandag tot en met donderdag van 10.00 tot 16.00 u.
Met een lunch tussen 12.00u en 13.00u.
Dag 1.
We beginnen met een degelijke voorstudie. (houtskool)
Dag 2.
Materiaalkennis (acryl), de onderschildering en de start van het schilderij dat je altijd al wilde maken.
Dag 3-4.
We gaan samen de diepte in met dat kunstwerk van jou. Ik deel al mijn kennis en kunde, tips en trucs met je.
Als professioneel kunstenaar werk ik sinds 15 jaar aan opdrachten en geef ik les. Mijn technieken heb ik een aantal jaren verfijnd aan de klassieke academie voor schilderkunst in Groningen.
Ik wil in deze short-works minimaal 5 en maximaal 7 personen begeleiden.
Ik heb voor deze werkwijze de naam "SHORT-WORKS" bedacht, zomaar eens iets anders dan workshops.
Voor deze short-work betaal je € 250 euro pp inclusief materiaal en lunch.
De short-work start op 28 november en duurt t/m 1 december 2011
Durf jij?
woensdag 31 augustus 2011
Tiny ghosts and daily movements
Expositie “Tiny ghosts and daily movements”
Een persoonlijk en intiem eerbetoon aan de schoonheid van kleine grote dingen.
Kleine pretentieloze kunstwerken, gemaakt uit plezier en emotie, uit noodzaak en bewondering.
Als herinnering aan wat ooit bestond en als troost voor wat er altijd zal zijn.
Kleine pretentieloze kunstwerken, gemaakt uit plezier en emotie, uit noodzaak en bewondering.
Als herinnering aan wat ooit bestond en als troost voor wat er altijd zal zijn.
Beelden als herinnering
Mijn puber-dochter het beeld van hoe ze nog dat meisje was, en trots haar vleugels droeg. Als Psyche van Couperus
De bomen in de regen en die ene berk in t bos die bijna niemand zag
Het eitje in de morgen, eindeloze herhalingen van veilige rituelen
De vergankelijkheid van de kleine verdroogde vondsten uit zee, gekoesterd, vastgelegd om vooral te onthouden hoe klein en kwetsbaar we zijn
De tiny ghosts die hun oorsprong vonden in de actionpaints, en stiekum in de kunstwerken in leven worden gehouden. Niemand snapt hun vorm en toch worden ze gezien en aanvaard.
De expositie wordt geopend 2 oktober 2011 om 16.00 uur in de
Vide aan de Rademarkt 12 in Groningen
En ik zoek nog steeds iemand die dat op een ludieke manier wil ondersteunen.
Zomaar, omdat het leuk is, of in ruil voor een kunstwerk.
C.L. Roxanne Monsanto
dinsdag 8 februari 2011
de sterren van de hemel schilderen
gul spat ik de sterren
op het gewillige linnen
met mijn kattetongen
streel ik de kosmos
nachtblauw
en purper van binnen
Abonneren op:
Posts (Atom)
