maandag 4 oktober 2010

Nooit meer maandag in de hotelkeuken

Dat alle workshops bij NOOITMEERMAANDAG een feestje zijn dragen we al een poosje uit. Dat het ook elke keer weer zo uitpakt kunnen we eigenlijk niet eens echt helpen, Marian en ik doen gewoon ons ding.
Deze week was er in het atelier van Marian weer zo'n feestje.
Een vrijgezellenfeestje.
De aanstaande bruid droeg een paarse pruik, een strooien rok en een grote strik met de overbodige tekst “ ik ga trouwen.” Ze genoot. Ze genoot van de dag, van haar vriendinnen, het op handen zijnde huwelijk, die outfit, ze haalde haar schouders erover op en schudde haar lila lokken naar achteren, en smeerde de verf nog eens lekker uit.
Marian en ik vinden dan dat de hele wereld klopt.
Een medevrijgezellenfeestganger had speciaal voor de gelegenheid hele oude laarsjes aangetrokken met idee dat het vies moest kunnen worden, maar nergens was ook maar een spatje verf te bekennen aan het eind van de workshop. Dan maar een bloemetje hier en daar heeft ze gedacht.
Lachend hebben we het even aan staan kijken en omdat het onmogelijk is je op zo' n moment te beheersen hebben we met toestemming van de eigenares op onvervalste NOOITMEERMAANDAG-wijze de laarzen een Pollockwaardige upgrade gegeven. Een actionpaint waar ze nog lang plezier van heeft want de vlekken gaan er nooit meer uit.



Helaas was dit het laatste feestje op deze plek; de hotelkeuken van de voormalige hotelvakschool. Marian huurt lekker in tegenspraak met de antikraakwet van Carex , maar is daar nu de dupe van geworden.
Na jarenlang werken van verhuizing tot verhuizing, talrijke ateliers verder is er plots geen nieuwe ruimte in het verschiet. Lichte paniek heeft zich van ons meester gemaakt aangezien we tot diep in december nog boekingen hebben voor de workshops die in haar atelier passen. Het is ook niet zo dat Marian met een kleine studio toe kan, na wat zij al die jaren heeft verzameld ...nou ja kijk hier maar dan snap je het wel en denk dan even aan het formaat van haar kunstwerken. In het huidige atelier ligt nog steeds een schaap van 7 meter.
We hebben er zo lang mogelijk luchtig over gedaan, maar vandaag stond ze haar eerste schilderijen in te pakken en was er opeens verdriet.

Aan ruimte komen is niet alleen het probleem, maar een permanente ruimte die aan alle eisen voldoet..kom er maar eens om.
Het wordt voorlopig een beetje zwerven.
In mijn ateliers aan het Damsterdiep, in de voormalige NOOITMEERMAANDAG-galerieruimte aan de Westersingel, en op lokatie her en der.
We zijn creatief genoeg om dit op te lossen, maar jammer is het wel.

Ik heb sinds deze week internet in mijn ateliers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten