maandag 25 oktober 2010

Spaanse Margrieten en de moed der dingen


miljoenen bloemen
hebben mijn zomer vol gebloeid
over een maand zijn ze vergeten.
maar die ene Spaanse Margriet
die mij eind oktober nog verraste
blijft in mijn hoofd, die vergeet ik niet


dat rijmt zomaar
dus is het waar

Er wordt vandaag een kastanje omgehaald in de tuinen. Een moedige meneer is vanochtend steeds hoger in de dode boom geklommen. Vol afgrijzen staan wij af en toe een schietgebedje voor hem op te zeggen, natuurlijk met de camera paraat, want dit moet vastgelegd.



Omhelzing, zo bizar, maar een andere manier om vandaag dit wezen te verwijderen is er niet. Kappen is geen optie, want de tuin is te klein en onze huizen staan er om heen. Deze man gaat dus naar de top om van daar steeds meer boom te verwijderen. Tak voor tak zal hij zich vandaag zijn weg naar de grond banen.




..hoger en hoger


..voorzichtig worden de afgezaagde takken aan touwen met lieren naar beneden gelaten om de tuinen op de grond tegen vallend geweld te beschermen. 










...en daar gaat ze dan....





..met een enorme dreun gaat ze neer en dan is het een poosje stil. 
Ik sta daar maar een beetje met mn camera.
Misschien komt er nog wel per ongeluk een gedicht van.


Een ding is zeker, de buurman heeft voor de hele winter genoeg haardhout. Er is ineens een grote lege plek in de tuinen, en gek genoeg wordt het er niet lichter van.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten