Herinneringen 3

Constructies

Woest kan ik worden van dat inzicht dat zo pal voor mijn neus bengelt voor mij net ongrijpbaar. De construktie van een kruisgewelf.
Het ei, de appels, het gloeilampje, de maiskolf, de flessen, allemaal redelijk gelukt tot goede studies. Maar het kruisgewelf. Een raadsel is het voor mij. Zo raadselachtig dat ik er niet eens aan durf te beginnen. Dat houd ik nu al 2 weken vol.
En dat gaat bijna vanzelf want er stond nog meer op mijn lijstje. Na de laatste termijnbetaling van de academie kwam ik paars te staan. Meestal is er altijd wel een klus op handen, maar geleidelijk aan wordt de prioriteit steeds meer naar studie geschoven. Onverkoopbaar. Subtiel werd ik laatst eens een keertje herinnerd aan de duur van de opleiding en dat het dus voorlopig nog 3 jaar duurt voor ik weer fulltime kan werken. De opleiding wordt intensiever in de opvolgende jaren, blijkt bij navraag aan derdejaars studenten, en ik zie de ambulance zachtjes zijn zwaailichten aanzwengelen ergens achter in mijn hoofd. Is er echt een moment geweest dat ik geloofde dat dit een goede combinatie was?

Ik besluit om de teambuilding workshops in mijn atelier weer opnieuw te starten. Als ik 1 workshop per maand geef dan kan ik aan het eind van dit seizoen mijn nieuwe studie jaar betalen. Ik heb alles nog in huis, 30 ezels, genoeg verf, de draaiboeken van voorgaande jaren, genoeg keus en genoeg ongebruikte ideeen. De workshopsite word aangepast, alles word aangepast en oeh wat staat dat leuk op mijn visitekaartje “het Gerrit van Houten huis”. De workshops lopen weer en het is telkens weer bijzonder. Heel verschillende bezoekers. Omdat ik nu maar een workshop in de maand plan blijft het ook leuk, en heb ik minder stress en meer tijd voor mijn studie de komende maanden, en misschien iets meer tijd om weer eens te schilderen.

Waarom kan ik een dergelijke construktie wel aan?
En die tegelvloer lukte toch ook? Zelfs in overhoeksperspectief ik had nog nooit van dat woord gehoord! Pilaren….cilinders, dat voelde ik nog wel landen, maar dat gewelf….
Nee, dan de proporties die dit heeft aangenomen

Woensdagochtend heb ik mijn eerste werkbespreking met de docenten. Dwangmatig ben ik mijn schetsen aan het checken, die tekening er bij nee die juist niet….of wel….of


Zaterdag speelt de leukste band van Groningen een thuiswedstrijd. Dan trek ik mijn hoge hakken aan en ga dansen. En dan wordt het kerst.